Zamanın akışı ne tuhaf... Bazen bir ömür gibi gelirken, bazen de göz açıp kapayıncaya dek geçer. Tıpkı, Prof. Dr. Erdal Onar ile ilk dersimizi dün gibi hatırladığım 1993 sonbaharından bugüne geçen 32 yıl gibi.

1993 yılının sonlarında, Anadolu Üniversitesi Hukuk Fakültesi henüz yeni açılmıştı; kendine ait bir binası bile yoktu. Eğitim Fakültesi’nin içinde, emanet bir tabela ve bir derslikle eğitim hayatımıza başlamıştık. Çoğunluğu Ankara Hukuk’tan gelen hocalarımız, fakültenin bu ilk adımlarında hiçbir acemiliğe izin vermediler. Ankara Hukuk'ta ne anlatılıyorsa, sınavlarında ne soruluyorsa biz de aynısını gördük; bize aynı emek ve içtenlikle yaklaştılar. Nice değerli hocamız arasında, adını her zaman saygı ve özlemle andığım Erdal Hocam'a kalbimde ve hatıralarımda daima en güzel köşeyi ayırmışımdır. Kendisi de anayasa hukukçusu olan eşime sık sık, "Keşke birkaç dersini izlesen... Ne muhteşem bir insan! Havası, duruşu, tarzı bambaşka, mutlaka feyz almalısın," demişimdir.

Geçenlerde LinkedIn’deki bir duyuruda, Anadolu Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nin Açılış Dersi’ni Prof. Dr. Erdal Onar’ın vereceğini gördüm. Orada olamamanın burukluğunu yaşarken, ders kaydının YouTube’da yayımlandığını öğrenince büyük bir heyecanla doldum. Video, beni tam 32 yıl öncesine, 1993 sonbaharına, o birinci sınıf dersliğine ışınladı adeta.

"Oynat" tuşuna basarken hissettiğim, o gencecik öğrencinin heyecanıydı. Çünkü kürsüdeki bilge ses, benim için yalnızca saygıdeğer bir akademisyen değil, aynı zamanda hukukçu kimliğimin en önemli rehberlerinden biriydi. Doç. Dr. Erdal Onar, 1993 yılında o sıralara oturan biz genç hukuk öğrencileri için Anayasa Hukuku gibi engin bir dünyaya ilk adımı attıran hocamız olmuştu.

1993, Türkiye’nin en karanlık yıllarından biriydi. Bizler, suikastlerin ve katliamların gölgesinde hukuk fakültesinin kapısından içeri girmiştik. Dışarıya dönem dönem hâkim olan şiddet ve kaos ortamında, Anayasa Hukuku dersi bizim için bir sığınak, aklın ve mantığın kalesiydi. O derste öğrendiğimiz her kavram; "devlet", "egemenlik", "hukukun üstünlüğü", dışarıdaki anlamsızlığa karşı tutunduğumuz birer can simidiydi. Ve bu kavramlara ruhunu ve ağırlığını katan kişi de Erdal Hoca’ydı.

Şimdi, 32 yıl sonra, YouTube ekranında o ilk dersi yeniden yaşıyordum. Prof. Dr. Erdal Onar, 1993'te başlayıp 15 yıl boyunca ders verdiği kürsüde, yeni bir eğitim yılının açılışını yapıyordu. Konu, yine en temel, en kurucu kavramdı: "Devlet Kavramı". Onu dinlerken, yılların bedeninde bıraktığı izlere rağmen o canlı örneklerinin ve tiyatral anlatımının hiç değişmediğini fark ettim. Bu video, benim için nostaljik bir yolculuktan ibaret değildi. Bir hocanın binlerce öğrencisine aktardığı bilincin ne kadar derine kök saldığını bir kez daha hissettim. Bir ömrünü hukukun üstünlüğüne, anayasal ilkelere ve kendi deyimiyle "öğretmenliğe" adamış bir bilim insanının, yıllar sonra bile yeni nesillere aynı şevkle yol gösterme heyecanını gözlerinde gördüm. Bu, bilginin, bilgeliğin ve bir o kadar da mütevazılığın en saf haliydi.

Anayasa Hukuku dersi, bizlere bir mesleğin temelini atmaktan çok daha fazlasını yapmıştı; en sıkıntılı zamanlarda bile doğru yolu gösterecek bir pusula vermişti. 32 yıl sonra, bir YouTube videosuyla o pusulanın hâlâ ne kadar sağlam ve güvenilir olduğunu görmek, içimi derin bir huzurla doldurdu.

Ekrandaki ders bittiğinde, aklımda tek bir düşünce vardı: Bugün o sıraları dolduran genç hukukçular çok şanslı. Çünkü onlar da meslek hayatlarına, bir ömrün birikimini taşıyan bilge bir sesin rehberliğinde başlıyorlar. Ve o pusula, aradan geçen onca yıla rağmen, hâlâ tek bir yönü, en doğru yönü gösteriyor:

Hukukun üstünlüğünü ve hukuk devletini.