Mehmet Akif Ersoy, bunu bir şiirinde şu şekilde dile getiriyor:
“Geçmişten adam hisse kaparmış…Ne masal şey!
Beş bin senelik kıssa yarım hisse mi verdi?
Tarih’i tekerrür diye tarif ediyorlar,
Hiç ibret alınsaydı tekerrür mü ederdi?”
İbret alınmayan ve hayret edilen çok şey var. Ben de şeçim meydanlarını dolduran insanlara hayret ederim. Binlerce değil on binlerce insan, dakikalar öncesinden değil saatler öncesinde meydanlara gelip toplanıyorlar. Sonra her zaman dinledikleri, adeta ezberledikleri şeyleri dinleyip, kendilerine komut verildiği zaman alkışlayıp dağılıyorlar.
Sonra gelsin “Hay elim kırılsaydı da bu partiye oy vermeseydim” edebiyatları.
Vekillere hayatları boyunca ve hatta vefatlarından sonra sağlanan büyük olanaklar eleştiri konusu yapılıyor ama bunu dile getiren ve haksız kıyakları kaldıracağım diyen tek bir parti bile yok.
Türkiye; yer yüzünde en fazla makam aracı, saltanat arabası kullanan ülke, ama bunu dile getiren tüm makam araçlarını kaldıracağım diyen tek bir parti bile yok.
Türkiye; devlet dairelerinin kamu kurumlarının kendi binalarını boşaltıp, yüksek kiralarla başkalarına ait gökdelenlerde kiracı olduğu,
Yolsuzluk, adam kayırma, torpil gibi şeylerin doğal karşılandığı,
İnsanları gibi doğal kaynaklarının da harcandığı, kamuya ait işletmelerin, haraç mezat satıldığı,
Siyasilerin birbirini, “Sıvas’dan öte git de göreyim seni” diye tehdit ettiği,
Hiçbir şeyin hesabının sorulmadığı, hesap soran tek gücün “güçlüler” olduğu,
Belleği “delete” edilmek istenen bir ülke.
Ama görüyoruz ki; hafızaya kazınan milli birlik ve bütünlük hiçbir zaman silinemiyor.
Ulusca söylediğimiz bir marşı, hep birlikte tekrarlayalım:
Türk’üz; Cumhuriyetin göğsümüz tunç siperi;
Türk’e durmak yaraşmaz, Türk önde, Türk ileri!
Bir hızda kötülüğü geriliği boğarız.
Karanlığın üstüne güneş gibi doğarız.
Tarihden önce vardık, tarihden sonra varız.
