Hayat dediğimiz yolculuk günlerin toplamıdır ve hayat hedefe varmak olmayıp yolculuğun ta kendisidir.
Hedefiniz günleri yaşamak olmalıdır.
Siz hedefin peşinde koşarken, hedefe vardığınızda hayat yolculuğunuz bitmiş demektir.
Aslolan yolculuktaki güzellikleri görebilmek ve yolculuğu güzelleştirmektir.
Yolculuğunuz güzelliklerle dolu olursa zaten güzel yerlere varırsınız.
Bundan dolayıdır ki; günleri geçirmemeli, günleri yaşamalı.
Günleri yaşarken de kendinden vazgeçmemeli insan.
Kendi olabildiğinde mutludur insan.
Kaç zaman ve kaç kişi kendisidir?
Başkalarının beğenileri, sosyal kabuller, dayatmalar, önyargılar, ihtiraslar ve bilmem daha neler; insanı alır kendinden.
İnsan çok ama çok değerli, zamana paha biçilemez. Öyleyse yaşamalı insanlar ve yaşanmalı günler...
Av. Halil Sarı.